Search AbideInSelf

Total Pageviews

Tuesday, October 12, 2010

सप्रेम आठवण

विसरलास रे तू विसरलास, तुझे स्वरूप तू …फक्त विसरलास!

शब्दांमध्ये गुंतलास आणि निशब्दालाच विसरलास,
विसरलास रे विसरलास, तुझे स्वरूप तू …फक्त विसरलास!

धावण्याकडेच लक्ष तुझे, मूळ 'मुक्काम' मात्र विसरलास,
विसरलास रे विसरलास, तुझे स्वरूप तू …फक्त विसरलास!

चित्रांमध्ये रमलास आणि रिकामा कॅनव्हास मात्र विसरलास,
विसरलास रे विसरलास, तुझे स्वरूप तू …फक्त विसरलास!

शब्द-अर्थाकडे लक्ष तुझे पण स्वार्थ (स्व-अर्थ) मात्र विसरलास,
विसरलास रे विसरलास, तुझे स्वरूप तू …फक्त विसरलास!

शिक्षणात बुडून गेलास पण ह्या क्षणाला मात्र विसरलास,
विसरलास रे विसरलास, तुझे स्वरूप`तू …फक्त विसरलास!

धारणांची रमी खेळताना हुकुमाचा राम मात्र विसरलास,
विसरलास रे विसरलास, तुझे स्वरूप तू …फक्त विसरलास!

जिंकण्याच्या खेळामध्ये हारण्याची मौज घ्यायला विसरलास,
विसरलास रे विसरलास, तुझे स्वरूप तू …फक्त विसरलास!

योग इत्यादि कार्यक्रमात, 'न झालेल्या' वियोगालाच विसरलास,
विसरलास रे विसरलास, तुझे स्वरूप तू … फक्त विसरलास!

अनुभवांमध्ये रमता रमता, अनुभोक्त्याला मात्र विसरलास,
विसरलास रे विसरलास, तुझे स्वरूप तू …फक्त विसरलास!

किनार्यां्वर खेळाच्या नादात, प्रवाहालाच विसरलास,
विसरलास रे विसरलास, तुझे स्वरूप तू …फक्त विसरलास!

सुखांमागे धावता धावता, आत्मसुख तू …फक्त विसरलास,
विसरलास रे विसरलास, तुझे स्वरूप तू … फक्त विसरलास!

कार्यकारणात गुंतलास आणि 'अकारण अस्तित्व' मात्र विसरलास,
विसरलास रे विसरलास, तुझे स्वरूप तू …फक्त विसरलास!

जे 'क्षणिक' त्याची साठवण आणि जे 'कायम' त्याची नाहि आठवण,
विसरलास रे तू विसरलास, तुझे स्वरूप तू …फक्त विसरलास!

सप्रेम आठवण!

-नितीन राम
०९ ऑक्टोबर २०१०
www.abideinself.blogspot.com
Being is ‘ease’ and becoming … a Dis’ease’.

25 comments:

Anonymous said...

नितिन राव,

आपण केलेल्या कवितेला सलाम!
सद्ध्याच काय परन्तु सतट असेच जीवन जगने चालले आहे.
बर्याच दिवसांनी आठवणीने शब्द रुपात काव्य वाचण्यास नवा
हुरूप आला.
आठवन येते आणि सक्शिभावाने सलाम करतो आमचा जीवात्मा
तुमच्या जिव्यात्म्याला ......
हरी ॐ
-Nanda Thakar

Anonymous said...

Wow, excellently expressed!

The aim of all meditation is to discover the nature of the meditator or the experiencer. And all spiritual practise is futile if it takes one away from one. This is it. Nothing happens next. Even the mind-body is an experience. Collecting concepts and spiritual baggage can continue endlessly if one does not take the first and only step to discover this 'swarup'.

Thanks & Best Regards,

-Shirole Sanjay

Anonymous said...

....Thats simply Beyond Anything....Great !
Thanks NR for this awesome reminder...!

Im forwarding it to my friends...

Love,
-Santosh

Anonymous said...

Dear Nitin,
Very nice. After along time we enjoyed asweet dish. Thank you. We miss nothing in life,except the present moment.

With love & regards
Jai Guru

-Jaya-Mohan

Nitin Ram said...

Thanks everyone for reading and sharing your valuable insights.
love n regards,

Anonymous said...

Dada it's amazing and simply amazing!!!!!!!!!!!!!!

-Madhura

Anonymous said...

Dear Nitin

Avykta vyakta karnyachi
tujhi hatoti ani nirupan...
nivval "APRATIM".

Regards

Anant B. Pethkar

Anonymous said...

Dear nitin,
Thanks.
There is nobody in Reality, somebody who forgets or remembers his SWAROOP.
That entity is phantom like .
Does he/she/it away/apart from you?
--- Uday

Anonymous said...

Dear Nitin,
This is most practical approach to know true self.
Thanks for sharing
Regards,
Nalin Shah

Anonymous said...

Khupach sundar ahe Nitin!
AThavaNibaddal dhanyavaad :-)


-shripad

Anonymous said...

Dear Nitin
Thank you for mail.
These are excellent lines you have composed. Sri Ranjit Maharaj a co-disciple of Sri Nisargadatta Maharaj used to say "To forget is to remember and to remember is to forget"

Love
-Pradeep Apte

Anonymous said...

DEAR NITIN,

AAPLYLA AANI VAHININA DASARYACHA HARDIK SHUBHECHHA.
VISARLYACHI AATHVAN KARUN DILYABADDAL DHANYAWAD !!!

YOURS,
K.D.SAMANT

Anonymous said...

Classic post sir. Can you please also translate in to english?
So clear & beautiful.

*****

Anonymous said...

आपण करून दिलेली हि सप्रेम आठवण वाचता वाचता अक्षरशः अश्रूची फुले झाली. वर्षानुवर्षांच्या अध्यात्म अभ्यासातूनही इतका स्पष्ट बोध कधी कोणाला झालेला पाहण्यात आलेले नाही.

"कार्यकारणात गुंतलास आणि 'अकारण अस्तित्व' मात्र विसरलास,
विसरलास रे विसरलास, तुझे स्वरूप तू …फक्त विसरलास!"

ह्या ओळी हृदयस्पर्शी आहेत. एकूणच सर्व वर्णन शब्दातीत आहे. अवर्णनीय वस्तू सुद्धा इतक्या सुंदरतेने आपल्या शब्दात उतरली आहे. धन्यवाद.

Anonymous said...

फारच अवर्णनिय आठवण आहे ही. अनेक धन्यवाद. ह्या आधी, मीमराठी.कॉम वर वाचली होती, येथे बरेच काही वाचयला मिळाले.

-दिलीप

Anonymous said...

Awesome posting. Thanks

-Sadashiv

Anonymous said...

Hi Nitin,

It would be nice to read this post in English, If it's possible.
Thanks in advance,
Cheers,
T.

Nitin Ram said...

Thanks dear T,

I would certainly request someone to translate this post in English!
This is the personal request to any visitor of this blog who could translatethis post......

Love n Regards

Nikhil said...

This one line of yours captures it all for me: शब्दांमध्ये गुंतलास आणि निशब्दालाच विसरलास.

Anonymous said...

You forgot you forgot, you forgot ..you only forgot.

Lost in words, you forgot your worldlessness.
You forgot, you forgot, you forgot your own Self.

In pursuing your pursuits, you forgot the original destination.
You forgot, you forgot, you forgot your own self.

You indulged so much in the colors of painting, but forgot the empty canvas.
You forgot, you forgot, you forgot your own Self.

You look to meaning in words, but forgot the meaning in your own self.
You forgot, you forgot, you forgot your own Self.

You drowned yourself in all the knowledge, but forgot this No-knowledge.
You forgot, you forgot, you forgot your own Self.

In playing cards of belief, you forgot the ace of Self.
You forgot, you forgot, you forgot your own Self.

In the game of winners, you forgot to cherish the entertaining loss,
You forgot, you forgot, you forgot your own Self.

In all the practices of oneness, you forgot unhappend deattachment within.
You forgot, you forgot, you forgot your own Self.

In indulging in all experiences, you forgot the timeless Experiencer.
You forgot, you forgot, you forgot your own Self.

In clinging to the game on edges, you forgot the flow itself.
You forgot, you forgot, you forgot your own Self.

In running after happiness, you forgot the happiness within.
You forgot, you forgot, you forgot your own Self.

In entangling youself with all the causes, you forgot the uncaused itself.
You forgot, you forgot, you forgot your own Self.

That which is momentarily you hold, but the timeless you forget.
You forgot, you forgot, you forgot your own Self.

Nitin Ram said...

Salam ...bhai Rajesh :-) ! So kind of u to reflect (translate) this Marathi reflection.
Only the Mirror
can reflect
it so beautifully :-)! Nawazish...Karam...Shukriya...Meherbani with ♥

Anonymous said...

Thank you. The pleasure was mine to feast on such beautiful expressions.

Jai Maharaj !

-Rajesh

Nitin Ram said...

Thanks Rajesh....once again :-)
With Love

Santosh Kunte said...

♥ What a wonderful rhythm, and the English translations most superb! Tremendous flow and resonance♥♥

Anonymous said...

Apratim........